ഭാഗം 2
15 വര്ഷം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.............
എങ്ങും എവിടെയും എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും ആക്രമിക്കപെടാം എന്ന ഭയമാണ് ഇന്ന് നമ്മുടെ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ക്ക്.സ്വന്തം വീട്ടില്‍ പോലും നമ്മുടെ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ സുരക്ഷിതരല്ല.ഒരട്ടതും എത്താത്ത അന്വേഷണങ്ങള്‍....പരസ്പരം പഴി ചാരുന്ന രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കള്‍....സ്വയം രക്ഷയ്ക്ക് ഇന്ന് നമ്മുടെ പെങ്ങന്മാര്‍ കഠാര ഏന്തി നടക്കേണ്ടുന്ന സ്ഥിതിയാണ് ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം നാട്ടില്‍.ഇന്ന് ഏതു പത്രം എടുത്താലും കാണുന്നത് പീഡന വാര്‍ത്തകള്‍ മാത്രം.പാലേരി മാണിക്യം മുതല്‍ പറവൂര്‍ പീഡനം വരെ എത്തി നില്‍ക്കുന്നു പീഡന പരമ്പരകള്‍.ഇതിലൊക്കെ ശിക്ഷിക്കപ്പെട്ടതാവട്ടെ ചുരുക്കം ചിലരും.ഇത് തന്നെയാണ് ഇവറ്റകള്‍ക്കുള്ള പ്രോത്സാഹനവും.കണ്ടില്ലേ നമ്മുടെ സഹോദരി സൗമ്യയെ കൊന്ന ആ മനുഷ്യമൃഗത്തിന് മുംബൈയില്‍ നിന്നാണ് വാദിക്കാന്‍ വക്കീല്‍ വന്നിരിക്കുന്നത്...........അതെ കേരളത്തില്‍ എന്തുമാകാം...അല്ലെങ്ങില്‍ ആ മൃഗത്തെ എന്നേ ശിക്ഷിക്കണമായിരുന്നു .... ....പെണ്‍കുട്ടികള്‍ക്ക് നേരെ മാത്രമല്ല ഇന്നിതാ പീഡനത്തിനു ഇരയാകുന്നവരില്‍ ആണ്‍കുട്ടികളും പെടുന്നു.....
ദ്രൌപതിയുടെ മാനം കാക്കാന്‍ സാക്ഷാല്‍ ശ്രീകൃഷ്ണന്‍ അവതരിച്ച നാട്ടില്‍.......വനവാസ സമയത്ത് മുന്നില്‍ രാമനും പിന്നില്‍ ലക്ഷ്മണനും നടന്നു സീതയെ പരിരക്ഷിച്ച അതെ നാട്ടിലാണ് ഇന്ന് സ്ത്രീകള്‍ സ്വന്തം മാനതിനായ് കേഴുന്നത്.....ഇനിയെങ്ങിലും നമ്മുടെ അമ്മമാരുടെയും പെങ്ങന്മാരുടെയും മുറവിളികള്‍ നാം കേള്‍ക്കെടിയിരിക്കുന്നു....അല്
സ്ത്രീ വെറും ചരക്കല്ല...നിനക്ക് ജന്മം നല്‍കിയ മാതാവാണ്,നിന്റെ കൂടെ ജനിച്ച സഹോദരിയാണ്,നിന്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട നിന്റെ കൂട്ടുകാരിയാണ്‌,നിന്റെ എല്ലാമായ നിന്റെ പ്രണയിനിയും നിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക്‌ ജന്മം നല്‍കേണ്ട നിന്റെ ഭാര്യയും ആണ്,നിനക്ക് പിറക്കാനിരിക്കുന്ന പുത്രിയാണ്.......അവളും നിന്നെപ്പോലെ എല്ലാ വികാരങ്ങളും ഉള്ള ദൈവത്തിന്റെ സൃഷ്ട്ടിയാണ് ........
റിപ്പോര്‍ട്ടിന്റെ ഏകദേശ രൂപം തയ്യാറായിരിക്കുന്നു.ഇനി ഒരു ജയില്‍ കൂടെ സന്ദര്ഷിക്കനുണ്ട്.രാവിലെ അവിടേക്കാണ് യാത്ര .രാവിലെതന്നെ ജോലി തുടങ്ങി.ജയിലില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ വാര്‍ഡന്‍ എല്ലാ സഹായവും ചെയ്യാം എന്നേറ്റു.അവര്‍ക്ക് പറയാനുള്ളതും ഒരേയൊരു കാര്യമായിരുന്നു...മിക്കവാറും ഇവിടെ എതെണ്ടാവരായിരുന്നില്ല .ഒരു നിമിഷത്തെ തെറ്റാണു പലരെയും ഇവിടെ എത്തിച്ചത്......
"മിസ്റ്റര്‍ ശ്യാമിനെ ഇക്കാര്യത്തില്‍ സഹായിക്കാന്‍ പറ്റിയ ഒരാളുണ്ട്.....നിങ്ങള്‍ ഇവിടെയിരിക്ക്...ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ വരാം "......
പത്തു മിനിട്ടിനകം വാര്‍ഡന്‍ തിരിച്ച വന്നു...കൂടെ ഒരു മെലിഞ്ഞ സ്ത്രീയും.....വേഷം കണ്ടപ്പോള്‍ ആ ജയിലിലെ അന്തെവാസിയാനെന്നു മനസ്സിലായി.........അവര്‍ അടുത്തേക്ക് വരും തോറും ശ്യാമിന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടാന്‍ തുടങ്ങി .ആ സ്ത്രീയെ ഞാന്‍ എവിടെയോ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.....പക്ഷെ എവിടെ???...
അവര്‍ അടുതെതിയിരിക്കുന്നു....
"മിസ്റ്റര്‍ ശ്യാം ഇത് മായ......."
മായ.......ആ പേര് ശ്യാമിന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ എവിടെയോ ഒരു മുറിവുണ്ടാക്കി..........മായ...
അപ്പോഴാനാണ് മായ തല പൊക്കി നോക്കിയത്....."ശ്യാം".......
രണ്ടു പേരും ഒരുപാട് നേരം ഒന്നും മിണ്ടാതെ നോക്കി നിന്നൂ....
അല്ലെ നിങ്ങള്‍ പരിച്ചയക്കരാണോ ?
ഉത്തരം പറഞ്ഞത് ശ്യാം ആയിരുന്നു...."ഞങ്ങള്‍ ഒന്നിച്ചു ഒരേ ക്ലാസ്സില്‍ പഠിച്ചവരാണ് മാഡം"
"ശരി അപ്പോ ഇനി എന്റെ ആവശ്യമില്ലല്ലോ...നിങ്ങള്‍ സംസാരിക്കു എന്നും പറഞ്ഞു വാര്‍ഡന്‍ പോകുന്നു.......
നീണ്ട ഒരു ഇടവേളയ്ക്കു ശേഷം ഇങ്ങനെയൊരു കൂടിക്കാഴ രണ്ടുപേരു പ്രതീക്ഷിച്ചതല്ല.....മായയുടെ അപ്പോഴത്തെ കോലം ശ്യാമിന് വിശ്വസിക്കാനായില്ല......നീണ്ട മൌനത്തിനു ശേഷം അല്പം പതര്‍ച്ചയോടെ ശ്യാം ചോദിച്ചു....."മായ താന്‍ ഇവടെ?"
മായ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിചതെയുള്ളൂ..........
മായ എന്താടാ തനിക്ക് പറ്റിയത്..........എങ്ങനാ താന്‍ ഇവടെ????
"വിധിയാണ് ശ്യാം .....ഒക്കെ വിധിയാണ്......"
"താന്‍ എന്താ പറയുന്നത്?എനിക്കൊന്നും???.....
"ജീവിച്ചിരിപ്പില്ല........മായ പറഞ്ഞു...."
വാട്ട്‌?......
"അതെ ആ മനുഷ്യനെ ഞാന്‍ കൊന്നു....അയാളെ കൊന്നിട്ടാണ് ഞാന്‍ ഇവ്ടിടെ എത്തിയത്..."
മായ....നീ ഒരാളെ കൊല്ലുകയോ?no I cant believe it....
"ഞാനും അങ്ങനെതന്നെയാണ് കരുതിയത്...പക്ഷെ എനിക്കതിനു കഴിഞ്ഞു....ഞാന്‍ കൊന്നു...ദാ ഈ കൈ കൊണ്ട്......"
ശ്യാമിന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല."എന്താ നിനക്ക് സംഭവിച്ചത്....പറയ്‌........"
"സംഭാവിക്കെണ്ടാതൊക്കെ സംഭവിച് കഴിഞ്ഞു ശ്യാം ഇനി അതെപ്പറ്റി പറഞ്ഞിട്ട് ആര്‍ക്കാണ് പ്രയോജനം ..."
പറയണം മായ....നിന്റെ കഥ ലോകം അറിയണം....പ്ലീസ്....
മായ പതുക്കെ മുന്നോട്ട് നടന്നു....പിന്നാലെ ശ്യാമും....
"ശ്യാമിന് അറിയാമല്ലോ എന്റെ വിവാഹം നടന്നതൊക്കെ....എല്ലാവരും വലിയ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു.ഞാനും ആ സന്തോഷത്തിന്റെ ഭാഗമാകാന്‍ ശ്രമിച്ചു....പക്ഷെ സന്തോഷം എന്നതിന്റെ അവസാനമാണ് ആ ദിനം എന്ന് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞതേയില്ല.അയാള്‍ മനുഷ്യന്റെ രൂപമുള്ള വെറും ഒരു മൃഗമായിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാകാന്‍ എനിക്ക് അധികം ദിവസം വേണ്ടി വന്നില്ല.സഹിക്കാന്‍ വയ്യാതായപ്പോള്‍ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു എനിക്കിനി അയാളുടെ കൂടെ ജീവിക്കാന്‍ ആവില്ലെന്ന്....പക്ഷെ അമ്മ എന്നെ കയ്യൊഴിഞ്ഞു....അയാളുടെ കൂടെ ഞാന്‍ ജീവിച്ചേ തീരു എന്നാണ് അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞത് .പെണ്ണായാല്‍ ഒക്കെ സഹിക്കാന്‍ പഠിക്കണമത്രേ...അമ്മയുടെ ആധി മുഴുവന്‍ അനുജത്തിയെ ഓര്‍ത്തായിരുന്നു.ഞാന്‍ ആ ബന്ധം വേണ്ട എന്ന് വെച്ച് വീട്ടില്‍ വന്നാല്‍ അവളുടെ ഭാവിയെ അത് ബാധിക്കും.ഞാന്‍ അല്ലോചിച്ചപ്പോള്‍ അതും ശരിയാണ്.അമ്മയെ കുറ്റം പറയാനാവില്ല.അതുകൊണ്ട് മാത്രം എല്ലാം സഹിച് ഞാന്‍ അയാളുടെ കൂടെ താമസിച്ചു.പക്ഷെ അയാള്‍ എന്റെ മോള്‍ടെ നേരെയും.......................
സമയം ഒരുപാട് കടന്നു പോയി....മായ ശ്യാമിനെ നോക്കി ....."ഇനി ശ്യാമിന് എന്താ അറിയേണ്ടത്...............?"
ഇനി കൂടുതല്‍ ഒന്നും അറിയണം എന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ശ്യാമിന്....പക്ഷെ ഒരു മോഹം...മായയുടെ മകളെ ഒന്നും കാണണം...അത് മായയോട് പറയുകയും ചെയ്തു....
അതിനു അടുത്തുള്ള ഒരു ഒര്ഫനെജില്‍ ആയ്യിരുന്നു മായയുടെ മകളുടെ താമസം....അവിടതെക്ക് ആളെ വിട്ടു മകളെ വരുത്തിച്ചു...മായയെപ്പോലെതന്നെ സുന്ദരിയായ മകള്‍....അവള്‍ അവിടെ എല്ലാവരുടെയും ഓമനായായിരുന്നു....മകള്‍ കണ്ടതിനു ശേഷം അടുത്ത ദിവസം കാണാം എന്നും പറഞ്ഞു അവര്‍ പിരിയുന്നു.....
അടുത്ത ദിവസം ശ്യാം മായയെ കാണാനെത്തി.....ഇന്ന് ആദ്യം സംസാരിച്ചത് മായ ആയിരുന്നു....."ശ്യാം തന്നെപ്പട്ടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.........സുഖമാണോ
"ഭാര്യയോ? മായ ഞാന്‍ കല്യാണം കഴിച്ചിട്ടില്ല.........
"അയ്യോ അതെന്താ?ജോലിത്തിരക്കിനിടയില്‍ അതിനൊന്നും സമയം കിട്ടിയില്ലേ? അതോ ഇനിയും മുഹൂര്‍ത്തമായില്ലേ ?''
"മുഹൂര്‍ത്തമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു വര്‍ഷങ്ങളായി.....ഞാന്‍ അതെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കാനും മറന്നുപോയി......."അലസമായ ചിരിയോടെ ശ്യാം പറഞ്ഞു.....പിന്നീട് വേഗം വിഷയം മാറ്റി....."മായ എത്ര വര്‍ഷമായി ഇവിടെ?"
"ഏഴു വര്ഷം..............."
"ഇനി അഞ്ചു വര്ഷം കൂടി അല്ലെ?"
"ഉം അതെ........."
"അഞ്ചു വര്ഷം കഴിഞ്ഞാലുള്ള ജീവിതതെപ്പട്ടി ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടോ മായ ?"
"ഇല്ല, ഭാവിയെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നില്ല.........
കാര്യം........."
കാര്യം........." "അങ്ങനെ പറയരുത് മായാ.....ജീവിതം ഇനിയും ഒരുപാട് ബാക്കിയുണ്ട്........."
"ഒരുപാടൊന്നും ഇല്ല ശ്യാം........"
അതിനിടെ ശ്യാമിന് ഒരു ഫോണ്‍ കാള്‍ വരുന്നു.......ജോലിയുമായ് ബന്ധപ്പെട്ടു എവിടെയോ പോവെണ്ടാതിനാല്‍ അടുത്ത ദിവസം കാണാം എന്നും പറഞ്ഞു അവര്‍ പിരിയുന്നു.....
ജോലിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു മുറിയില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ശ്യാമിന്റെ മനസ് നിറയെ വീണ്ടും മായയായിരുന്നു.............ഒരി
അടുത്ത ദിവസം കയ്യില്‍ ഒരു ചുവന്ന റോസാപ്പൂവുമായി ശ്യാം ജയിലില്‍ എത്തി.....പക്ഷെ മായയെ കാണാനായില്ല.നേരെ വാര്ദന്റെ അടുത്ത് പോയി കാര്യം അന്വേഷിച്ചു...
"ശ്യാം മായയെ ഹോസ്പിടലൈസ് ചെയ്തിരുക്കുകയാണ് ....ഇപ്പോഴും icu ലാണ് ....
"ഹോസ്പിറ്റലിലോ ?അതിനു മായക്കെന്താ അസുഖം ?"
" അപ്പൊ മായ ഒന്നും ശ്യാമിനോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ? she is a cancer patient...... ........"
ശ്യാമിന് വിശ്വസിക്കാനായില്ല.....വാര്
വൈകുന്നേരം വരെ കാതിരുന്നെങ്ങിലും ആരും വന്നില്ല.....മരിച്ചിട്ടും തീര്‍ന്നില്ല അവളോടുള്ള വീട്ടുകാരുടെ ദേഷ്യം.....ഒടുവില്‍ ശ്യാം തന്നെ മുന്‍കയ്യെടുത് അന്ത്യകര്‍മങ്ങള്‍ നിര്‍വഹിച്ചു.......കൂട്ടിനു മായയുടെ മകളും..........
തന്റെ പ്രണയം എന്നെന്നേക്കുമായി അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു.....ഇനി കൂട്ടിനി അവളുടെ ഓര്‍മകളും അവളുടെ മകളും മാത്രം.......
തന്നെ വിഡ്ഢിയാക്കികൊണ്ട് ഒരു പ്രണയദിനം കൂടി കടന്നു പോയിരിക്കുന്നു......അകലെ ആകാശത്തില്‍ മായയുടെ ചിതയില്‍ നിന്നും ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങുന്ന തീനാളം നോക്കി ശ്യാം മന്ത്രിച്ചു.........."മായ നീയെന്നെ വീണ്ടും തനിച്ചാക്കിയിരിക്കുന്നു.......
..............................
(നഷ്ടപ്പെടാം പക്ഷെ പ്രാണയിക്കതിരിക്കരുത് :കമല സുരയ്യ )
..............................
4 comments:
enthayalaum valarae nala katha. ningalk nala bhavi und . write more stories
സമൂഹത്തിന്റെ നെ൪കാഴ്ച്ച......
ഇനിയും നല്ല രചനകള്‍ നിന്റെ തൂലികയില്‍ നിന്നും ഊര്‍ന്നു വീഴട്ടെ .....
എഴുതണം ഒരുപാട് എഴുതണം ....
all d best...
Da Y Dont u write a book....
its top Claassss......yaar....
U'v got xcellent thoughts in lots.....
Do post another one....
ssssssssssssppppppppppppprrrrrrrrrrrr, ente karinjunangiya pranayammmmmm
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ